Ailenin Ötesinde İletişim

Çocuğunuzun öğrendiği iletişim becerileri, yalnızca sizinle değil, genel olarak dünyayla da etkileşim kurma şeklini şekillendirecektir. Bu beceriler, çocuğunuzun müzakere etmesine, sorunları çözmesine ve başkalarından yeni şeyler öğrenmesine yardımcı olacaktır. İletişim ayrıca övmek, cezalandırmak, duyguları ifade etmek ve iç görü ve anlayış sağlamak için de kullanılabilir.

İletişim kurma şeklimiz, iletişim kurduğunuz şeyin bir parçasıdır. İyi yapıldığında iletişim; çocuğunuza sevgiyi, kabulü, saygıyı ve onayı nasıl ilettiğinizdir. Övgü sağlamak, sadece güzel sözler söylemek değildir. Çocuğunuzun kendisi ve davranışları hakkında nasıl düşündüğünü anlamanızı ve gururunuzu onunla ne zaman ve ne şekilde paylaşabileceğinizi bilmenizi gerektirir, böylece sizi en iyi şekilde duyabilir ve ne söylemeye çalıştığınızı kabul edebilir. Başarılı iletişim, yalnızca bir kişinin diğerine bir şey söylemesi değil, iki kişilik bir süreçtir. Çocuğunuzla sürekli olarak iyi iletişim kurarsanız, onun iyiliğini ve onu düşündüğünüzü anlayacaktır. Bu sadece onunla olan ilişkinizi beslemekle kalmaz, aynı zamanda büyümesine, gelişmesine ve bir insan olarak yeteneklerini gerçekleştirmesine yardımcı olabilir.

Ne yazık ki, pek çok ebeveyn bu kabulü ifade etmekte yetersiz kalıyor. Şöyle düşünebilirler: Eğer çocuğuma benim gözümde olduğu gibi gayet iyi olduğunu söylersem, daha çok çalışmak ve hayatta daha iyisini yapmak için motive olmayacak. Ama aslında çocuklar, ebeveynlerinin onayını almanın baskısından kurtulduklarında daha iyi olurlar. Çocuğunuzu sürekli yargılamak ve eleştirmek yerine, onu kabul ettiğinizi ve sevdiğinizi ona hissettirin. Buna karşılık, kendini daha çok sevmeye başlayacak ve özgüveni artacaktır.

Bu kabulü hem kelimelerle hem de eylemlerle iletmek için çaba gösterin. Evet, yüz ifadeleriniz, sarılmalarınız ve jestleriniz de dahil olmak üzere beden diliniz aracılığıyla duygularınızı sözsüz yollarla gösterebilirsiniz. Ama aynı zamanda söylemeniz de gerekiyor.

Çoğu zaman, ebeveynler çocuklarıyla sözlü olarak iletişim kurmak için etkisiz, kabul etmeyen yolları seçerler. Emir verebilirler (“Dediğim gibi yapacaksın, ya da yapacaksın!”), ders verebilirler (“Ben çocukken, senin iki katı işim vardı”) veya vaaz verebilirler (“Bir daha asla bu şekilde davranmamalısın”). Ya da eleştirebilirler (“Bugün her şeyi yanlış yapıyorsun”), alay edebilirler (“Düştüğünde aptal gibi görünüyordun”) veya küçümseyebilirler (“Senin yaşında biri daha iyi bilmeli”).

Çocuğunuzla konuşma şeklinizde olumlu ve kabul edici olunmalı. Sık sık övgüde bulunun ve olabildiğince spesifik olun (“Bu gece matematik ödevinizdeki bu zor problemi çözerek harika bir iş çıkardınız”). Onu olduğu gibi ne kadar takdir ettiğinizi bilmesini sağlayın, onun nasıl olmasını istediğinize dair kendi ön yargılı fikirlerinize benzemek için mücadele etmesine gerek kalmadan (“Bugün sizi pistte koşarken izlemekten çok gurur duydum”).

Kendinizi çocuğunuzun bazı faaliyetlerine dahil etmeyerek de kabul ettiğinizi gösterebilirsiniz. Örneğin, hangi renklerin karıştırılacağı konusunda tavsiye vermeden sadece boyamasına izin verirseniz, bu onun kendi başına gayet iyi yaptığı mesajını iletecektir. Aynı şekilde, zaman zaman çocuğunuzu onunla çelişebilecek veya düzeltebilecek kendi düşünce ve yorumlarınızı araya girmeden sessizce dinleyebilirsiniz.

Kaynakça: https://www.healthychildren.org/English/family-life/family-dynamics/communication-discipline/Pages/Communicating-Beyond-the-Family.aspx